رتینول چیست؟

رتینول چست؛ مزایا و عوارض احتمالی آن

به‌گفته‌ی دکتر «ریچل نازاریان» کارشناس شرکت شوایگر، رتینول از مشتقات ویتامین A است که به‌عنوان عنصر ضدپیری در بیشتر محصولات مراقب از پوست یافت می‌شود. رتینول متابولیسم سلول‌های پوست را بیشتر و درنتیجه تولید کلاژن را تقویت می‌کند. رتینول که قابلیت جذب از پوست را دارد، پس از ترکیب با آنزیم‌های ویژه‌ای به «ترتینوئین» (tretinoin) که حالت اسیدی ویتامین A است، تبدیل می‌شود. محصولات پایدار و درست‌ترکیبِ رتینول بر بهبود آسیب‌های ناشی از نور خوشید، رفع لکه‌های قهوه‌ای و منافذ غیرعادی پوست اثر چشمگیری دارند. جادوی رتینول در قابلیت بازیابی پوستی نرم‌تر و یکنواخت‌تر است.

مزیت‌های استفاده از رتینول چیست؟

مصرف رتینول و رتینA خط‌های ریز چهره و چین‌ها را کاهش و تولید کلاژن را افزایش می‌دهد. اما رتینA اثرگذاری بیشتری دارد، سریع‌تر نتیجه می‌دهد و نه‌تنها در مبارزه با آثار پیری بلکه در درمان آکنه مؤثر است. رتینوئید تجویز‌شده توسط پزشک به‌ویژه در درمان جوش‌های سرسفید و سرسیاه و گرفتگی منافذ مؤثر است.

افزودن رتینوئید به برنامه‌ی بهداشت و مراقب پوست باعث می‌شود اثرگذاری دیگر روش‌های درمانی آکنه بیشتر شود و همچنین از ماندگاری جای آکنه جلوگیری می‌کند.

رتینول همچنین در رفع لک‌های تیره‌ی پوستی و دیگر انواع هایپرپیگمنتیشن مؤثر است زیرا چرخه‌ی تولید سلول‌های پوستی را سرعت می‌بخشد. علاوه بر این درمانی موضعی برای بیماران مبتلا به پسوریازیس (صدفک) است.

عوارض احتمالی رتینول چیست؟

مصرف بیش‌ازاندازه‌ی رتینول ممکن است باعث حساسیت و خشکی پوست شود. برخی افراد با پوست‌های حساس هم شاید با آن سازگار نباشند. همچنین رتینول و رتینA هر دو باعث حساسیت بیشتر در برابر نور خورشید و درنتیجه سوختگی بیشتر می‌شوند. همچنین مصرف آن‌ها در دوره‌ی بارداری توصیه نمی‌شود.

رتینوئیدها تنها درصورتی آسیب‌رسان خواهند بود که فرد پوستی حساس داشته باشد؛ مثلا به اگزما یا آکنه‌ی روزاسه مبتلا باشد. در این شرایط مصرف رتینوئید باعث التهاب و تورم می‌شود. البته افراد با پوست حساس هم می‌توانند به‌شرطِ مصرف تدریجی، از مزیت‌های رتینوئیدها بهره ببرند. افراد دارای پوست حساس باید به‌تدریج این ماده را در برنامه‌ی مراقبت از پوست بگنجانند؛ مثلا مصرف را با هفته‌ای یک‌ بار آغاز و پیش از آن از مرطوب‌کننده استفاده کنند.

رتینول برای دور چشم

تینول لامینین خالص ترین فرم ویتامین A بوده و باعث چروک زدایی، کلاژن سازی و افزایش سرعت درنوسازی سلول های پوست است. این ماده می تواند متابولیسم سلول های پوستی را تحریک کند و تولید کلاژن را بیشتر نماید. MDI کمپلکس نیز در از بین بردن سیاهی دور چشم و چروک موثر است. رتینول با ۲ برابر کردن سرعت متابولیسم سلولی، افزایش درصدی الاستین و نوسازی کلاژن، چروک های اطراف چشم را به شکل قابل ملاحظه ای کاهش می دهد.

رتینول برای لک صورت

کرمهای دارای رتینول، بافت پوست را نرم و مخملی می‌کند و بدون ایجاد التهاب‌های پوستی، چین و چروک را کاهش می‌دهد. استفاده از این کرم‌ها به دفعات زیاد هیچ اشکالی ندارد؛ اما پیشنهاد می‌کنیم در هفته‌‌ی اول و دوم، هر شب در میان یا چند شب یک بار از این کرم‌ها استفاده کنید تا پوست به ترکیبات آن عادت کند. اگر با التهاب‌های پوستی روبه‌رو نشدید، این کرم به یک کرم ضد لک عالی برای شما تبدیل خواهد شد و استفاده‌ی شبانه از آن هیچ اشکالی ندارد. به‌دلیل وجود ترکیبات آبرسان در این کرم‌ها، پس از استفاده، نیازی به کرم مرطوب کننده نیست. ناگفته نماند در ابتدای استفاده از کرم‌های دارای رتینول، احتمال قرمز‌ی و پوسته‌پوسته‌شدن پوست وجود دارد، اما پس از مدتی خبری از این التهاب‌ها نخواهد بود.

رتینول برای جوش و جای جوش

پزشکان و متخصصان پوست از سال 1971 رتینوئیدهای موضعی از جمله رتینول را برای درمان بیماری های پوستی مانند جوش و جای جوش توصیه می کردند.

متخصص پوست استفاده از رتینول را برای درمان جوش، جای جوش، لک یا هایپرپیگمنتیشن و چین و چروک توصیه می کند.

جوش / آکنه در صورت انسداد منافذ پوستی به وسیله چربی ها و سلول های مرده پوست ایجاد می شود.

سپس باکتری های ترکیب شده با آنها باعث بروز التهاب و برجستگی خواهند شد.

رتینول و سایر رتینوئید ها باعث از بین رفتن منافذ پوستی شده و به ترمیم پوست، کاهش تورم، صاف تر شدن پوست، بهبود جای جوش و لک ناشی از آن کمک می کند.

طبق یک مطالعه در سال 2017 استفاده از رتینوئیدهای موضعی برای درمان جوش های غیرالتهابی و التهابی مفید است.

مطالعه دیگری نشان داد که رتینوئیدها باعث کاهش تولید سبوم شده و اثرات دیگری در کمک به کنترل آکنه ارائه می دهند.

بسیاری از گروه های متخصصان و دستورالعمل های خاص در نظر گرفتن رتینوئیدهای موضعی به عنوان پایه درمان جوش را توصیه می کنند.

با توجه به اینکه رتینول نسبت به انواع قوی تر رتینوئیدها ضعیف تر است اما برای آکنه و جوش های خفیف تا متوسط مناسب خواهد بود.

رتینول در چه موادی وجود دارد؟

رتینول تنها در موادغذایی حیوانی یافت می شود، در حالیکه براساس انستیتوی ملی سلامت اداره ی مکمل های غذایی ایالات متحده، میوه ها و سبزیجات حاوی کاروتنوئیدهای خاصی بوده که بدن آنها را به رتینول تبدیل می کند.

برخی از سبزیجات حاوی مقدار بالایی کاروتنوئید بوده که بدن آن را به رتینول تبدیل می کند. هویج از فراوان ترین منابع است، به طوریکه یک فنجان هویج خام ۶۸۶.۳ درصد از نیاز روزانه به ویتامین A را تامین می کند. اسفناج، فلفل دلمه ای قرمز، شلغم، کلارد، خردل، سیب زمینی شیرین، کدوی حلوایی و بروکلی منابع خوبی از ویتامین A محسوب می شوند. همچنین گوجه فرنگی، کلم بروکسل، لوبیا سبز، مارچوبه، خیار، کدو سبز، نخودسبز و کرفس نیز حاوی مقدار کمتری کاروتنوئید می باشند.